Ya’kûb (aleyhisselâm), dedesi İbrâhim aleyhisselâma gönderilen kitapdaki (sahifelerdeki) emir ve yasakları, insanlara tebliğ ediyordu. Hazret-i İbrâhim'in dîninde haram olmamakla birlikle, bâzı şeyleri kendi nefsine haram kılmıştı. Bu sebeple İsrâiloğulları da Ya’kûb aleyhisselâma tâbi olarak onları nefslerine haram kılmışlardı.
Rivâyet edilir ki: Ya’kûb (aleyhisselâm), şiddetli bir hastalığa yakalanmıştı. Hastalığın verdiği ağrı ve sızıdan dolayı gece-gündüz uyuyamayıp, feryâd ediyordu. Bir gün; “Eğer Allahü teâlâ bana bu hastalığımdan şifâ verirse, yemek-içmek kâbilinden olan en çok sevdiğim şeyleri yiyip-içmemeyi nezir ediyorum” demişti. Bu sebeple devenin eti ile sütünü veya iç yağını nefsine haram kılmıştı.
Bu husûs Kur'ân-ı kerîmin Âl-i İmrân sûresi 93. âyetinde meâlen; “Tevrât indirilmeden önce, İsrâil'in (Ya’kûb aleyhisselâmın) kendisine haram kıldığı şeylerden başka, yiyeceğin her türlüsü, İsrâiloğulları için helâl idi.” buyrularak haber verildi.
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.