137. Elbiseye Bulaşan Meninin Hükmü
371- Hemmam b. Haris'ten rivâyet edilmiştir:
" (Bir gün) Hemmâm Hazret-i Âişe'nin yanında (misafir) iken ihtilâm olmuştu. Elbisesini veya - Buradaki şüphe, râvilerden birine aittir. - elbisesindeki cenabet eserini (meniyi) yıkarken Hazret-i Âişe'nin cariyesi onu gördü ve Hazret-i Âişe'ye haber verdi. Bunun üzerine Âişe (radıyallahü anhâ) şöyle dedi:
(Şu anda) Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'in elbisesinden onu ovaladığını görür (gibiyim).
Müslim, tahâre 105, 106, 45; Nesâi, tahâre 187; İbn Mâce, tahare 82 (mânâ olarak); Tirmizî, tahâre 85 (mânâ olarak);Ahmed b. Hanbel, VI, 35 97, 135.
Ebû Dâvûd:
" Bunu, Hakem rivâyet ettiği gibi, A'meş de rivâyet etmiştir" dedi.
372- Âişe (radıyallahü anhâ) şöyle demiştir:
" Ben Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'ın elbisesinden meniyi ovalardım. Resûlüllah da o elbisede namaz kılardı."
Sadece Ebû Dâvûd rivâyet etmiştir.
Ebû Dâvûd buyurdu ki:
Hammâd'a bu rivâyetinde Muğîre, Ebû Ma'şer ve Vâsıl muvafakat ettiler.
373- Süleyman b. Yesâr Âişe (radıyallahü anhâ)'yı şöyle söylerken dinlemiştir:
" Ben Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)'ın elbisesinden meniyi yıkardım daha sonra elbisedeki temizleme izlerini görürdüm."
Buhârî, vudû' 65; Müslim, tahâre 108 (benzeri); Tirmizî, tahare 86 (benzeri);Nesaî tahâre 186; İbn Mâce, tahâre 81 (benzeri); Ahmed b. Hanbel, VI, 142, 235.
١٣٧ - باب الْمَنِيِّ يُصِيبُ الثَّوْبَ
٣٧١ - حَدَّثَنَا حَفْصُ بْنُ عُمَرَ، عَنْ شُعْبَةَ، عَنِ الْحَكَمِ، عَنْ إِبْرَاهِيمَ، عَنْ هَمَّامِ بْنِ الْحَارِثِ، أَنَّهُ كَانَ عِنْدَ عَائِشَةَ - رضى اللّه عنها - فَاحْتَلَمَ فَأَبْصَرَتْهُ جَارِيَةٌ لِعَائِشَةَ وَهُوَ يَغْسِلُ أَثَرَ الْجَنَابَةِ مِنْ ثَوْبِهِ أَوْ يَغْسِلُ ثَوْبَهُ فَأَخْبَرَتْ عَائِشَةَ فَقَالَتْ لَقَدْ رَأَيْتُنِي وَأَنَا أَفْرُكُهُ مِنْ ثَوْبِ رَسُولِ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم . قَالَ أَبُو دَاوُدَ رَوَاهُ الأَعْمَشُ كَمَا رَوَاهُ الْحَكَمُ .
٣٧٢ - حَدَّثَنَا مُوسَى بْنُ إِسْمَاعِيلَ، حَدَّثَنَا حَمَّادُ بْنُ سَلَمَةَ، عَنْ حَمَّادِ بْنِ أَبِي سُلَيْمَانَ، عَنْ إِبْرَاهِيمَ، عَنِ الأَسْوَدِ، عَنْ عَائِشَةَ، قَالَتْ كُنْتُ أَفْرُكُ الْمَنِيَّ مِنْ ثَوْبِ رَسُولِ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم فَيُصَلِّي فِيهِ . قَالَ أَبُو دَاوُدَ وَافَقَهُ مُغِيرَةُ وَأَبُو مَعْشَرٍ وَوَاصِلٌ .
٣٧٣ - حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ مُحَمَّدٍ النُّفَيْلِيُّ، حَدَّثَنَا زُهَيْرٌ، ح حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عُبَيْدِ بْنِ حِسَابٍ الْبَصْرِيُّ، حَدَّثَنَا سُلَيْمٌ، - يَعْنِي ابْنَ أَخْضَرَ الْمَعْنَى وَالإِخْبَارُ فِي حَدِيثِ سُلَيْمٍ - قَالاَ حَدَّثَنَا عَمْرُو بْنُ مَيْمُونِ بْنِ مِهْرَانَ سَمِعْتُ سُلَيْمَانَ بْنَ يَسَارٍ يَقُولُ سَمِعْتُ عَائِشَةَ تَقُولُ إِنَّهَا كَانَتْ تَغْسِلُ الْمَنِيَّ مِنْ ثَوْبِ رَسُولِ اللَّهِ صلّى اللّه عليه وسلّم . قَالَتْ ثُمَّ أَرَى فِيهِ بُقْعَةً أَوْ بُقَعًا .
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.