Affedici Olmak

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ

Rahmân ve Rahîm olan Allah’ın adıyla

5. Affedici Olmak

4785- Âişe (radıyallahü anhâ)'dan demiştir ki:

Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem), biri diğerinden daha kolay iki şey arasında muhayyer bırakılırsa, günah olmaması şartıyla, mutlaka onlardan en kolay olanını seçerdi, şayet günah ise insanlar arasında ondan en uzağı olurdu. Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) kendisi için (kimseden) bir intikam almazdı. Ancak Allah'ın haramlarının çiğnenmesi müstesna; (o zaman bizzat kendisi) o çiğnenen haramlardan dolayı Allah için intikam alırdı.

Buharî, menâkıb 27. edeb 80. hudud 10: Müslim. Mail 77-7S, Muvatta, hüsnü’l-hulk 6: Ahmed b. Hanbel, VI. 85. 114. 130. 162, 182. 191, 209, 223, 229, 232, 262. 281.

4786- Âişe (radıyallahü anhâ)'dan demiştir ki:

Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem), hayatta ne bir kadın dövmüştür, ne de bir hizmetçi."

Müslim, fedail 79; İbn Mace, nikah 51; Dârîmî, nikâh 34, Ahmed b. Hanbel, V,32, 206, 229,232,281.

4787- Abdullah b. Zübeyr(in) " Sen af yolunu tut..." Araf (7), 199. (âyet-i kerimesi) hakkında (şöyle) dediği rivâyet edilmiştir:

" (Bu âyet-i kerimede) Allah'ın elçisi insanların huylarından affa sarılmakla emr olunmuştur."

Buharî, tefsir VII-5.

٥ - بَاب فِي الْتَّجَاوُز فِي الْأَمْر

٤٧٨٥ - حَدَّثَنَا عَبْد الْلَّه بْن مَسْلَمَة، عَن مَالِك، عَن ابْن شِهَاب، عَن عُرْوَة بْن الْزُّبَيْر، عَن عَائِشَة رَضِي الْلَّه عَنْهَا أَنَّهَا قَالَت:

مَا خُيِّر رَسُوْل الْلَّه صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم فِي أَمْرَيْن إِلَّا اخْتَار أَيْسَرَهُمَا، مَا لَم يَكُن إِثْمَا، فَإِن كَان إِثَمَّا كَان أَبْعَد الْنَّاس مِنْه، وَمَا انْتَقَم رَسُوْل الْلَّه صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم لِنَفْسِه، إِلَا أَن تُنْتَهَك حُرْمَة الْلَّه [تَعَالَى] فَيَنْتَقِم لِلَّه بِهَا.

٤٧٨٦ - حَدَّثَنَا مُسَدَّد، ثَنَا يَزِيْد بْن زُرَيْع، ثَنَا مَعْمَر، عَن الْزُّهْرِي، عَن عُرْوَة، عَن عَائِشَة عَلَيْهَا الْسَّلام قَالَت:

مَّاضُرِب رَسُوْل الْلَّه صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم خَادِما وَلَا امْرَأَة قَط.

٤٧٨٧ - حَدَّثَنَا يَعْقُوْب بْن إِبْرَاهِيْم، ثَنَا مُحَمَّد بْن عَبْد الْرَّحْمَن الْطُّفَاوِي، عَن هِشَام بْن عُرْوَة، عَن أَبِيْه، عَن عَبْد الْلَّه يَعْنِي ابْن الْزُّبَيْر ـ

فِي قَوْلِه: {خُذ الْعَفْو} قَال: أَمْر نَبِي الْلَّه صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم أَن يَأْخُذ الْعَفْو مِن أَخْلَاق الْنَّاس.

EDEB BÖLÜMÜ

SÜNEN-İ EBÛ DÂVÛD

HADİS KÜTÜPHANESİ

H A D İ S