20. Münakaşanın Çirkinliği
4835- Hazret-i Ebû Mûsâ'dan (rivâyet edildiğine göre) Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) sahabelerinden birini (bir yere görevli olarak) gönderdiği zaman ona:
" Müjdeleyiniz, nefret ettirmeyiniz. Kolaylaşırınız, zorlaştırmayınız." diye emredermiş.
Buharî, ilim II, cihad 164. meğâzi 60, edeb 80, Ahkâm 22: Müslim, cihad 5; Ahmed b. Hanbel, I, 239, 283, 365, IV, 399, 412, 417.
4836- Es-Saib'den demiştir ki:
" Ben (birgün) Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem)'in huzuruna varmıştım, (Orada bulunan sahabiler) beni medhetmeye ve benden bahsetmeye başladılar. Bunun üzerine Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem)
Ben onu sizden daha çok bilirim, buyurdu. Ben de:
Doğru söyledin (ey Allah'ın Resulü)! Annem babam sana feda olsun. (Gerçekten) sen (cahiliyye döneminde) benim ortağımdın (hem de) ne güzel ortak! (Bana) ne muhalefet ederdin ne de (benimle) çekişirdin" dedim.
İbn Mâce, ticare 63; Ahmed b. Hanbel, III, 425.
٢٠ - بَاب فِي كَرَاهِيَة الْمِرَاء
٤٨٣٥ - حَدَّثَنَا عُثْمَان بْن أَبِي شَيْبَة، ثَنَا أَبُو أُسَامَة، ثَنَا بُرَيْد بْن عَبْد الْلَّه، عَن جَدِّه أَبِي بُرْدَة، عَن أَبِي مُوْسَى قَال:
كَان رَسُوْل الْلَّه صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم إِذَا بَعَث أَحَدا مِن أَصْحَابِه فِي بَعْض أَمْرِه قَال: (بَشِّرُوْا وَلَا تُنَفِّرُوْا، وَيَسِّرُوا وَلَا تُعَسِّرُوْا).
٤٨٣٦ - حَدَّثَنَا مُسَدَّد، ثَنَا يَحْيَى، عَن سُفْيَان قَال: حَدَّثَنِي إِبْرَاهِيْم بْن الْمُهَاجِر، عَن مُجَاهِد، عَن قَائِد الْسَّائِب، عَن الْسَّائِب قَال:
أَتَيْت الْنَّبِي صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم فَجَعَلُوْا يُثْنُوْن عَلَي وَيَذْكُرُونِّي فَقَال رَسُوْل الْلَّه صَلَّى الْلَّه عَلَيْه وَسَلَّم: (أَنَا أَعْلَمُكُم) يَعْنِي بِه، قُلْت: صَدَقْت بِأَبِي أَنْت وَأُمِّي: كُنْت شَرِيَكَي فَنِعْم الْشَّرِيك، كُنْت لَا تُدَارِي ، وَلَا تُمَارِي.
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.