“Allah’ın emrinin (=Kıyamet gününün) gelme anına kadar ümmetinden bir topluluk Hak yolunda mücadele de üstün olmaya devam edecektir”[3]
Suyûtî (ö.
1. Muâviye b. Ebi Süfyân
2. Muğîre b. Şu’be
3. Câbir b. Semure
4. Muaz b. Cebel
5. Câbir b. Abdullah
6. Zeyd b. Erkam
7. Ebu Ümâme
8. Hz. Ömer
9. Ebu Hureyre
10. Mürre el-Behzî
11. Şurahbil ibu’s-Simt
Toplam,
(Derim ki:) Bu hadis, şu yollardan da gelmiştir:
12. Ukbe b. Âmir
13. Sevbân
14. Sa’d b. Ebi Vakkâs
15. Seleme ibn Nüfeyl el-Hadramî
16. İmrân b. Husayn
Bu hadisin, mana bakımından bir birine yakın lafızları vardır.
Şeyhulislam İbn Teymiyye (ö.
“Resulullah (s.a.v)’den gelen ﴿ لاَ تُزَالُ مِنْ أُمَّتِي طَائِفَةٌ ظَاهِرَةٌ عَلَى الْحَقِّ حَتَّى تَقُومُ السَّاعَةُ ﴾ “Kıyamet kopuncaya kadar ümmetimden bir topluluk, Hak yolunda mücadele de üstün olmaya devam edecektir” şeklinde gelen hadis, mütevatirdir.”
* * *
[3] Resulullah (s.a.v), bu hadiste; Müslümanlar ne kadar zor ve kötü şartlar yaşayıp yenilgilere düşseler ve yönetimde etkilerini kaybetseler bile, Hakk’ın galebesi için çalışan grup yada toplulukların Kıyamet gününe kadar Hak yolunda mücadelede üstün olmaya devam edeceğini belirtmektedir. Bu tür topluluklar, bir bölgede yada dünyanın dört bir yanında olabilir. Çünkü bir bölgede yada bir ülkede Müslümanlar sindidirilip gizliliğe itilseler bile bir başka yerde yada yerlerde İslam mücadelesi devam edecek ve cihad sancağı gönderde dalgalanmaya Kıyamete kadar devam edecektir.
Konu ile ilgili hadisler için b.k.z: Buhârî, İ’tisâm
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.