“Kim Müslüman bir kimsenin malını koparmak için -yemininde günahkar olduğu halde (yalan yere)- güzel bir şekilde yemin ederse, (Kıyamet günü) Allah’ın gazabına uğrayarak Allah’a kavuşur”[11]
Bu hadis, şu yollardan gelmiştir:
1. Eş’as b. Kays
2. Abdullah ibn Mes’ud
3. Ma’kil b. Yesâr
4. Vâil b. Hucr
5. İmrân b. Husayn
6. Ebu Musa el-Eş’arî
7. Adiy b. Umeyre el-Kindî
8. Urs b. Umeyre
9. Ebu Ümâme el-Hârisî
10. Câbir b. Âtik
11. Hâris ibnu’l-Bersâ’ el-Leysî ve daha bir çokları
Bağavî (ö.
Yine de doğruyu en iyi bilen Allah’tır.
* * *
[11] Yemin-i Gamus: Kişinin yalan kastederek yalan yere Allah adına yemin etmeye denir.
Üzerine yemin edilen şeyin, içinde bulunulan zamandan önce işlenmiş bir fiil olması şart değildir. Ama bazen öyle de olabilir. Örneğin, bir kimsenin, bir başka kimseyi dövdüğü halde “Vallahi, onu dövmedim” diyerek ettiği yemin, Gamus yeminidir.
Gamus yemini, Allah adına yemin etmekten başka durumlarda düşünülemez. Çünkü bu yeminin, keffareti yoktur. Yemin eden kişi, günahkar olduğu için tevbe etmesi gerekir. Zira burada hem Allah’ın adı hiçe sayılmakla ve hem de bir kimsenin malı haksız yere gasbedilmeye çalışılmaktadır. Bu nedenle de yemin sahibi, Allah’ın gazabıyla karşı karşıya kalmaktadır. Bundan kurtulmak için ilk önce tevbe etmeli, sonra da kimin malını gasbettiyse o malı geri sahibibne vermelidir.
Konu ile ilgili hadisler için b.k.z: Buhârî, Müsâkât
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.