“İsmimi, (çocuklarınıza) isim olarak koyabilirsiniz. Fakat künyemi, (kendinize ya da çocuklarınıza) künye yapmayın”[10]
Bu hadis, şu yollardan gelmiştir:
1. Enes b. Mâlik
2. Câbir b. Abdullah
(Münâvî) “Teysîr” adlı kitabında konu ile ilgili olarak der ki: “Bu konudaki bu hadis, şu yollardan da gelmiştir:
3. Abdullah ibn Abbâs ve daha bir çokları”
(Derim ki:) Bu hadis, şu yoldan da gelmitir:
4. Ebu Hureyre
Tahâvî (ö.
“Bu nedenle Resulullah (s.a.v), kendi künyesiyle künyelenmeyi (insanlara) yasaklamıştır. Fakat kendi ismiyle isimlenmeyi serbest bırakmıştır. Bu, Resulullah (s.a.v)’den açık bir şekilde mütevatir olarak gelmiştir. Dolayısıyla da bu, Resulullah (s.a.v)’e ters düşen bir özelliği göstermektedir.”[11]
Yine de doğruyu en iyi bilen Cenab-ı Allah’tır.
* * *
[10] İsimler, insan üzerinde etki ve telkin gücüne sahiptir. Bu nedenle isimlerin güzel olmasına dikkat edilmelidir. Hz. Peygamber (s.a.v)’de isim koyma üzerinde ısrarla durmuştur. Sadece insanlardaki cahiliye döneminden kalma kötü isimleri değil, hayvan, eşya ve mekanlarla ilgili kötü isimleri de değiştirmiştir.
Konuyla ilgili hadislerin hepsi; Hz. Peygamber (s.a.v)’in, ümmetine kendi ismini koymalarına izin verdiğini, fakat “Ebu’l-Kasım” künyesini takmalarına izin vermdiğini ifade etmektedir. Hz. Ali’ye ise doğacak çocuğuna isim ve künyesini takmasına ruhsat vermiştir. Bu sebeple alimler, bu meselede bir çok görüş ortaya koymuşlardır.
İslam alimleri, “Ebu’l-Kasım” dışında kalan bütün künyelerin kullanılabileceği konusunda görüş birliğine varmıştır.
Hz. Peygamber (s.a.v)’in künyesinin kullanılıp kullanılmayacağı konusundaki bütün görüşler, Hz. Peygamber (s.a.v) ile sahabilerden gelen sünnetlere dayanır.
Konu ile ilgili hadisler için b.k.z: Buhârî, Menakib
[11] Tahâvî, Şerhu Meâni’l-Âsâr,
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.