“Şükür secdesi”[10] ile ilgili hadisler
Bu hadis, şu yollardan gelmiştir:
1. Ebu Bekre[11]
﴿ أًَنَّهُ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ كَانَ إِذَا جَاءَهُ أَمْرٌ يَسُرُّهُ سَجَدَ شُكْراً لِلّهِ ﴾
“Peygamber (s.a.v), kendisini sevindiren bir olay geldiğinde, Allah’a bir şükür (ifadesi olmak üzere) secdeye kapandı”
Bu hadisi; Ebu Dâvud (ö.
(Hâkim derki:) “Bu hadisin senedi, zayıftır. Fakat bu hadisi (destekleyen başka) şahitleri vardır.”
2. Berâ’ b. Âzib
﴿ أَنَّهُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ سَجَدَ حِينَ جَاءَهُ كِتَابُ عَلِيٍّ مِنَ الْيَمَنِ بِإِسْلاَمِ هَمَدَانَ ﴾
“Yemen’deki Hemedân kabilesinin İslam Dinine girmesi ile ilgili Ali'nin yazısı Peygamber (s.a.v)’e geldiğinde, o, (Allah’a bir şükür ifadesi olmak üzere) secdeye kapandı”
Bu hadisi, Beyhakî (ö.
(Beyhakî devamla) derki: “Bu hadisin senedi, sahihtir.”
3. Abdurrahman b. Avf[12]
﴿ أَنَّهُ صَلَّى اللّهُ علََيْهِ وَسَلَّمَ سَجَدَ فَأَطَالَ فَلَمَّا رَفَعَ قِيلَ لَهُ فِي ذَلِكَ فَقَالَ: أَخْبَرَنِي جِبْرِيلُ أَن مَنْ صَلَّى عَليَّ مَرَّةً صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ عَشْراً فَسَجَدْتُ شُكْراً لِلّهِ ﴾
“(Bir defasında) Peygamber (s.a.v) secdeye kapandı. Uzun müddet böyle kaldı. Başını secdeden kaldırdığında, ona: ‘Secdeyi niçin bu kadar uzun tuttuğu soruldu.’ O da:
‘Cebrail, bana; kim bana bir kez salavât getirirse, Allah’ın da ona
Bu hadisi; Bezzâr (ö.
4. Ebu Ca’fer Muhammed b. Ali el-Bâkır (mürsel olarak)
﴿ أَنَّهُ عَلَيْهِ الصَّلاَةُ وَالسَّلاَمُ رَآ نُغَاشِياً قَصِيراً جِداًّ ضَعِيفَ الْحَرَكَةِ نَاقِصَ الْخَلْقِ فَخَرَّ سَاجِداً ثُمَّ قَالَ: أسْأَلْ اللّه الْعَافِيَةَ ﴾
“Hz. Peygamber (s.a.v) kısa boylu, cılız ve sakat birisini görüp hemen secdeye kapandı. Daha sonra da ona:
‘Allah’dan sağlıklı olmayı iste’ buyurdu.”
Bu hadisi; Dârekutnî (ö.
Yine bu hadisi, Beyhakî (ö.
Hafız (İbn Hacer) “Tahrîcu Ehâdisi’r-Râfiî”de derki: “Beyhakî dedi ki: ‘Bu konuda şu yollardan da hadis rivayet edilmiştir:
5. Câbir
6. Abdullah ibn Ömer
7. Enes
8. Cerîr
9. Ebu Cuhayfe’
Bazı hadis alimleri de dedi ki: ‘Yine bu hadis, şu yollardan da rivayet edilmiştir:
10. Ebu Musa el-Eş’arî
11. Muâz b. Cebel
12. Abdurrahman b. Ebi Bekr
13. Sa’d b. Ebi Vakkâs
Bunların hepsi, (bu hadisi,) Hz. Peygamber (s.a.v)’den rivayet etmiş-lerdir.’” (İbn Hacer’in sözü burada bitmektedir.)
(Mustafa ed-Dımeşkî) “Mirkâtu’l-Vusûl li Nevâdiri’l-Usûl”da konu ile ilgili olarak aynen şöyle der: “Şükür secdesinin nasıl yapıldığı bilinmektedir. Bunun yapılış şekli, Resulullah (s.a.v)’in uygulamalarında bulunmaktadır. Dolayısıyla da (konu ile ilgili) Resulullah (s.a.v)’den gelen hadisler, mütevatirdir; çünkü Resulullah (s.a.v), bu şükür secdesini, bir çok defa yapmıştır. Ayrıca şükür secdesini, ondan sonra da sahabileri yapmıştır.”
* * *
[10] Şükür secdesi; sevindirici bir şeyin olması yada bir musibetin giderilmesi halinde yada bunlara ait bir haberin duyulması halinde yapılır.
Aslında şükür, kalbin işidir. Bunun, güç kazanabilmesi için mutlaka dışarı vuran bir de şeklinin olması gerekir. Hem nimetlerin vermiş olduğu bir taşkınlık ve şımarıklık, nimetin sahibine boyun eğmek ve onun huzurunda yere kapanmak suretiyle giderilmiş olur.
[11] Ebu Dâvud, Cihad
[12] Müsned,
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.