“Sizden birinin içine irin dolması, şiir dolmasından daha hayırlıdır”[1]
Suyûtî (ö.
1. Ebu Hureyre
2. Abdullah ibn Ömer
3. Sa’d b. Ebi Vakkâs
4. Ebu Saîd el-Hudrî
5. Hz. Ömer
6. Selmân el-Fârisî
7. Utbe b. Abdussülemî
8. Abdullah ibn Mes’ud
9. Avf b. Mâlik
10. Mâlik b. Umeyr
11. Ebu’d-Derdâ’
12. Câbir b. Abdullah
13. Abdullah ibn Abbâs
14. Hz. Aişe
15. Hasan (mürsel olarak)
16. Şa’bî
Toplam,
* * *
[1] Hadis; görünüşte, şiir ezberlemeyi ve okuyanları kötülemektedir. Bunu da, karına iri dolmasıyla kıyaslamak suretiyle ifade etmektedir. Burada şiiri kötüleme, görünüşte, muttlak ve genel, yani burada şiir söylemek yada ezberlemek; az olmuş-çok olmuş, içerik bakımından iyi olmuş-kötü olmuş, herhangi bir ayırım yapılmaksızın hepsi toptan kötülenmiş gibi. Halbuki buradaki kötüleme, mutlak olamayıp kayıtlıdır. Çükü kişi, içini tamamıyla şiirle doldrup Allah’ı anma ve ilme yer vermesi gibi durumlarda kötüleme söz konusudur. Buhârî’nin bu hadisi kaydettiği bab başlığı da bunu göstermektedir. O halde şiir ile ilgili bu kötüleme, bu hususta düşülecek aşırılıkla ilgilidir.
“Karnın dolması” ifadesiyle; sadece kalbi, vacip ve müstehab olan vazifeleri unutturacak kadar kedisiyle meşgul eden kötülenmiş şiirler kastedilmiş olmayıp etkili söz, sihir, çeşitli oyun gibi kalbi katılaşıp Allah’tan uzaklaşamayı, itikadında bir takım şüphe ve vesveseler doğması, insanların birbirlerine karşı soğuması, küsme, kin ve nefretlerine sebep olan her çeşit bilgi ve kültür buna dahildir.
Buna göre hadisin içine; insanı, her çeşit dini atmosferden koparılıp maneviyattan uzaklaştırılması için bilinçli ve sistemli şekilde yürütülen sanat, spor, folklör, politika, magazin, kehanet, fütirizm, yıldız falı, dedikodu, eğlence gibi hususlar girmektedir.
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.