“Namaza başlarken, rükuya giderken ve rükudan doğrulurken elleri kaldırma” ile ilgili hadisler
Suyûtî (ö.
1. Abdullah ibn Ömer[208]
2. Mâlik ibnü’l-Huveyris[209]
3. Vâil b. Hucr[210]
4. Hz. Ali[211]
5. Sehl b. Sa’d[212]
6. Abdullah ibnü’z-Zübeyr[213]
7. Abdullah ibn Abbâs[214]
8. Muhammed b. Mesleme[215]
9. Ebu Useyd[216]
10. Ebu Humeyd[217]
11. Ebu Katâde[218]
12. Ebu Hureyre[219]
13. Enes[220]
14. Câbir b. Abdullah[221]
15. Umeyr el-Leysî[222]
16. Hakem b. Umeyr[223]
17. el-A’râbî[224]
18. Hz. Ebu Bekr[225]
19. Berâ’[226]
20. Hz. Ömer[227]
21. Ebu Musa el-Eş’arî[228]
22. Ukbe b. Âmir[229]
23. Muâz b. Cebel[230]
Toplam,
(Derim ki:) İbn Kayyim (ö.
Buhârî (ö.
İbn Kesîr (ö.
Doğrusu şudur: Mütevatirlik, tamamen bu üç yerdedir.
İlk iki rek’ati tamamlayıp ayağa kalkarken ellerin kaldırılmasına gelince; bu, Abdullah ibn Ömer’den merfu’ olarak gelmiştir. Bu hadisi ise, Buhârî ile bir çok kimse rivayet etmiştir. Üstelik bu hadisin şahitleri de vardır.
Bu şahitlerden bazıları şunlardır:
1. Ebu Humeyd’in, sahabeden
2. Hz. Ali Hadisi
Bu iki hadisi, Ebu Dâvud rivayet etmiştir. Ayrıca İbn Huzeyme ile İbn Hibbân’da, bu iki hadisin sahih olduğunu söylemişlerdir.
Buhârî (ö.
İbn Battâl (ö.
Hattâbî (ö.
İbnü’l-Cevzî (ö.
Buhârî (ö.
(İbn Hacer) “Fethu’l-Bârî” de, Buhârî’nin bu sözünü nakletmiştir.
(İbn Hacer) derki: “Hâkim ile Ebu’l-Kâsım ibn Mende’nin anlattığına göre; bu hadisi rivayet edenler içerisinde Aşere-i Mübeşşere de bulun-maktadır.
Hocamız Hafız Ebu’l-Fadl (Irâkî)’nin anlattığına göre ise; sahabeden bu hadisi rivayet edenler ardarda olup bunların sayısı,
Yine aynı şekilde Suyûtî (ö.
Sehâvî (ö.
Beyhakî devamla derki: ‘Bu, hocamız Ebu Abdullah’ın söylediği gibidir. O derki: ‘Bu sünneti, Aşere-i Mübeşşere ile bir çok sahabeden rivayet ettim.’
İbn Abdilberr’de “Temhîd”de dedi ki: ‘Bu hadisi,
Buhârî’ye gelince; o, bu hadisi,
İbnü’l-Cevzî’nin “Mevzuât” adlı kitabında ise, bu hadisi rivayet edenlerin sayısı,
Musannif Irâkî’de, bu hadisi rivayet eden sahabileri ardı ardına getirip bunların sayısını
İbn Hazm’da, bu hadisi, mütevatir olmakla nitelemiştir.” (Sehâvî’nin sözü burada bitmektedir.)
Bu konuda daha geniş bilgi için İbn Hacer (ö.
* * *
[208] Buhârî, Ezan
[209] Buhârî, Ezan
[210] Müslim, Salat
[211] Buhârî, Ezan
[212] Buhârî, Ezan
[213] Ebu Dâvud, Salat (
[214] Ebu Dâvud, Salat (
[215] Buhârî, Ezan
[216] Buhârî, Ezan
[217] Ebu Dâvud, Salat
[218] Ebu Dâvud, Salat
[219] Buhârî, Ezan
[220] İbn Mâce, İkame
[221] İbn Mâce, İkame
[222] İbn Mâce, İkame
[223] Taberânî, el-Kebir
[224] Müsned,
[225] Beyhakî
[226] Beyhakî
[227] Dârekutnî
[228] Dârekutnî
[229] Taberânî,
[230] Taberânî, el-Kebir
[231] Bu kitabıl asıl adı, “Zâdü’l-meâd fi hedyi hayri’l-ibâd”dır. Bunun, Türkçe’ye birkaç çevirisi yapılmıştır.
[232] Bu üç yer ise; namaza başlarken, rükuya giderken ve rükudan doğrularken
[233] Buhârî’nin bu kitapçığının adı, “Ref’u’l-yedeyn fi’s-salât”tır.
[234] İbn Hacer, Fethu’l-Bârî,
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.