﴾
“Çocuk, (bulunduğu) yatağa aittir.[14] Zina eden kimse için ise, (soy bakımından çocuk üzerinde) mahrumiyet var”[15]
Suyûtî (ö.
1. Ebu Hureyre[16]
2. Hz. Aişe[17]
3. Hz. Osman[18]
4. Abdullah ibn Amr[19]
5. Ebu Ümâme[20]
6. Amr b. Hârice[21]
7. Abdullah ibnü’z-Zübeyr[22]
8. Abdullah ibn Mes’ud[23]
9. Hz. Ömer[24]
10. Hz. Ali[25]
11. Hasan el-Basrî (mürsel olarak)
12. Sa’d b. Ebi Vakkâs[26]
13. Abdullah ibn Ömer[27]
14. Berâ’ b. Âzib[28]
15. Zeyd b. Erkam[29]
16. Abdullah ibn Abbâs[30]
17. Hüseyin b. Ali[31]
18. Ubâde ibnu’s-Sâmit[32]
19. Vâsile ibnü’l-Eska’[33]
20. Ebu Vâil[34] (mürsel olarak)
21. Muâviye b. Amr[35]
22. Enes[36]
Toplam,
(Derim ki:) Bu hadis, şu yollardan da gelmiştir:
İbn Abdilberr (ö.
(Münâvî) “Teysîr”de der ki: “Bu hadis, mütevatir olup
(Zürkânî) “Şerhu Mevâhibi’l-Ledûniyye”de bu hadisin mütevatir olduğunu belirtmiştir.
* * *
[14] Cahiliyye döneminde cariyeler, efendilerine belli bir miktarda ödeme yaparlardı. Bunu kazanabilmek için zina bile yaparlardı. Bu sebeple Kur'an, cariyelerin zinaya zorlanmasını yasaklamıştır (Nûr:
[15] Hadisin metninde geçen "hacer" kelimesi, "taş" anlamına geldiği için, bazı fıkıhçılar, hadisi; "zina edene de taşla öldürülme vardır" şeklinde anlamışlardır. Yalnız bu anlam, hadis açısından uygun bulunmamaktadır. Çünkü her zina eden taşlanmaz. Recm cezası, bir çok şartların oluşmasından sonra verilmektedir. Hadis nesebin Hadisin nesebin tesbiti ile ilgili olması hasebiyle zina edenin çocuk üzerinde bir takım haklardan mahrum kaldığı için hadisin metninde geçen "hacer" kelimesini "mahrumiyet" şeklinde tercüme ettik.
[16] Buhârî, Hudud
[17] Buhârî, Ahkam
[18] Müsned,
[19] Müsned,
[20] Ebu Dâvud, Büyu (
[21] Müsned,
[22] Nesâî, Talak
[23] Nesâî, Talak
[24] İbn Mâce, Nikah
[25] Müsned,
[26] Bezzâr
[27] Bezzâr
[28] Taberânî (
[29] Taberânî
[30] Taberânî
[31] Taberânî, el-Evsat
[32] Müsned,
[33] Taberânî
[34] Taberânî
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.