﴾
“Kim bir hastayı ziyaret ederse, oturuncaya kadar (İlahi) rah-met içerisinde kalır. Oturduğunda, (İlahi) rahmet onu kuşatır.”[1]
Suyûtî (ö.
1. Câbir b. Abdullah[2]
2. Enes[3]
3. Ka’b b. Mâlik[4]
4. Ebu Ümâme[5]
5. Abdurrahman b. Avf[6]
6. Amr b. Hazm[7]
7. Abdullah ibn Abbâs[8]
8. Safvân b. Assâl[9]
9. Ebu’d-Derdâ’[10]
10. Ebu Hureyre[11]
Toplam,
[1] Hasta, dünya hayatında; teselli edilmesi ve kendisine şefkatli davranılması yoluyla sıkıntısının hafifletilmesine ve kendi başına yapmaktan aciz kaldığı hizmetlerinin görülmesine muhtaçtır. Bunun gerçekleşebilmesi için için ise, hasta ziyareti ve bakımından, din kardeşleri ve yakın akrabaları yada şehir halkı tarafından yerine getirilmesi gerekli dini bir görevdir.
Ahireti hakkındada; sabırlı olmaya teşvik edilmeli ki, bunun sonucunda dünya hayatında iyice daralıp perdelenmesin. Rabbinden uzak düşmesin.
[2] Muvatta, Ayn
[3] Taberânî, el-Evsat; Ebu Ya’lâ
[4] Müsned,
[5] Taberânî, el-Evsat
[6] Taberânî
[7] Taberânî, el-Evsat, el-Kebir
[8] Müsned,
[9] Taberânî, el-Kebir
[10] Taberânî, el-Evsat, el-Kebir
[11] Müslim, Birr
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.