Hadis Kütüphanesi | مكتبة الحديث

[492]    Taberânî, Müsnedu’ş-Şâmiyyîn; İbn Hibbân, Sünenü’l-Kübrâ, 2/469

[493]    “Küsuf” kelimesi, sözlükte; siyaha çalar, karamsı gibi bir çok anlama gelmektedir. Küsuf namazı, Kur’an (=İsrâ: 17/59), Sünnet ve icmayla sabittir.

        Hz. Peygamber (s.a.v), burada, güneş tutulmasının nedeninin, bir kimsenin ölümü yada hayatı için olmadığını bildirmektedir. Güneş tutulması, belirli bir düzen içerisinde meydana gelmektedir. Düşünen bir insan için güneş tutulması, belirli ve mükemmel bir şekilde meydana getiren yüce yaratıcının varlığını daha iyi kavrar.

[494]    Buhârî, Küsuf 1; Müslim, Küsuf 29 (915); Müsned, 4/245, 249; İbn Ebi Şeybe, Musannef, 2/219 (8324)

[495]    Buhârî, Küsuf 1; Müslim, Küsuf 28 (914); Nesâî, Küsuf 3; Müsned, 2/109, 118

[496]    Buhârî, Küsuf 1, 6, 17; Nesâî, Küsuf 5, 16; Müsned, 5/37; İbn Ebi Şeybe, a.g.e., 2/218 (8308)

[497]    Buhârî, Küsuf 1; Taberânî, el-Kebir, 10/94 (10065); Bezzâr, Müsned, 4/353 (1554), 5/33 (1591)

[498]    Buhârî, Küsuf 2, 4, 5, 13, 19, Amel fi’s-salat 11, Bed’ü’l-halk 4, Tefsiru sure-i Maide 13; Müslim, Küsuf 1-8 (901-903); Ebu Dâvud, Küsuf 3 (1177, 1191); Tirmizî, Salat 396 (561, 563); Nesâî, Küsuf 10, 11; Muvatta, Küsuf 1 

[499]    Buhârî, Küsuf 3; Müslim, Küsuf 20; Nesâî, Küsuf  14, 20; Müsned, 2/159, 188; İbn Ebi Şeybe, a.g.e., 2/217 (8299); Tahâvî, Şerhu Meâni’l-Âsâr, 1/331

[500]    Buhârî, Küsuf 9, Ezan 91; Müslim, Küsuf  17 (907); Nesâî, Küsuf 17; Müsned, 1/298

[501]    Buhârî, Küsuf 10, 11; Müslim, Küsuf 11-13 (905); Muvatta, Küsuf 4

[502]    Buhârî, Küsuf 14; Müslim, Küsuf 24 (912); Nesâî, Küsuf 25

[503]    Taberânî, el-Kebir, el-Evsat; Bezzâr, Müsned, 4/207 (1371)

[504]    Nesâî, Küsuf 1;

[505]    Taberânî, el-Kebir, 17/292 (806); İbn Ebi Şeybe, a.g.e., 2/216 (8297)

[506]    Müsned, 5/428

[507]    Nesâî, Küsuf 16; Müsned, 5/60; Tahâvî, a.g.e., 1/331

[508]    Taberânî, el-Kebir; Bezzâr

[509]    Müslim, Küsuf 9 (904); Ebu Dâvud, Küsuf 4 (1178); Nesâî, Küsuf 12; İbn Ebi Şeybe, a.g.e., 2/217

[510]    Nesâî, Küsuf 15; Taberânî, el-Kebir; Bezzâr

[511]    Nesâî, Küsuf 14

[512]    Nesâî, Küsuf 16; Hâkim, Müstedrek, 1/332; Tahâvî, a.g.e., 1/330

[483]    “Vitr” kelimesi, sözlükte; “çift”in zıddı olup “tek”anlamındadır. Yatsıdan sonra kılınan bir namazın adıdır. Bu namaz ile ilgili çeşitli görüşler ileri sürülmüştür.

[484]    Ebu Dâvud, Salat 336 (1418); Tirmizî, Salat 332 (452); Dârimî, Salat 208; İbn Mâce, İkame 114; Hâkim, Müstedrek, 1/306

[485]    Müsned, 6/7, 397; Taberânî, el-Kebir

[486]    Müsned, 5/242

[487]    Müsned, 2/180, 206, 208; İbn Ebi Şeybe, Musannef, 2/92; Abdurrezzak, Musannef, 3/7; Dârekutnî, Sünen, 2/31; Tayâlisî, Müsned, 1/299

[488]    Taberânî, el-Kebir, 11/253 (11652), 11/253; Heysemî, Keşfu’l-Estar, 1/352 (734)

[489]    Taberânî, el-Kebir, el-Evsat, 8/65 (7975); Ebu Nuaym, Hilye, 9/235

[490]    Taberânî, el-Kebir, 2/279; Ebu Nuaym, Hilye, 9/235; Tahâvî, Şerhu Meâni’l-Âsâr, 1/430; Heysemî, Mecmâu’z-Zevaid, 2/240

[491]    İbn Hibbân, Duafâ