Hadis Kütüphanesi | مكتبة الحديث

 ﴾259﴿ قِصَّة الإِسْرَاءِ 

“İsrâ’ kıssası”^[24]

Suyûtî (ö. 911/1505) “el-Ezhâr”da bu hadisi şu yollardan getirmiştir:

1.      Enes                                     

2.      Mâlik b. Sa’sa’a                    

3.      Ebu Zerr                               

4.      Câbir b. Abdullah                   

5.      Büreyde                                

6.      Huzeyfe ibnu’l-Yeman           

7.      Abdullah ibn Abbâs                

8.      Übey b. Ka’b                        

9.      Ebu Saîd el-Hudrî                   

10.     Şeddâd b. Evs                                  

11.     Ebu Hureyre                         

12.     Hz. Aişe                   

13.     Abdullah ibn Mes’ud             

14.     Hz. Ali

15.     Hz. Ömer

16.     Ebu Habbe el-Ensârî

17.     Ebu Leyla el-Ensârî

18.     Ebu’l-Hamrâ’

19.     Ebu Eyyûb

20.     Ebu Ümâme

21.     Semure b. Cündub

22.     Abdullah ibn Amr

23.     Süheyb b. Sinân

24.     Esmâ’ bint. Ebi Bekir

25.     Abdurrahman b. Kurz

26.     Ümmü Hânî’

27.     Ümmü Seleme

Toplam, 27 kişi.

(Derim ki:) Hafız eş-Şâmî (ö. 665/1266) “Mi’râc” adlı eserinde İsrâ’ kıssasını Hz. Peygamber (s.a.v)’den rivayet eden kimseleri belirtmiştir. Bunlar, 39 kişiye ulaşmıştır. Burada, Suyûtî’nin, adını anmadığı şu kimselerin isimlerini de nakletmiştir:

28.     Üsâme b. Zeyd                     

29.     Bilâl b. Hamâme                   

30.     Bilâl b. Sa’d                          

31.     Sehl b. Sa’d                          

32.     Abdullah ibn Ömer                

33.     Abdullah ibnu’z-Zübeyr         

34.     Abdullah ibn Ebi Evfâ

35.     Abdullah b. Es’ad                 

36.     Abdurrahman b. Âyis

37.     Abbâs b. Abdulmuttalib

38.     Hz. Ebu Bekir

39.     Hz. Osman

40.     Ebu’d-Derdâ

41.     Ebu Süfyân b. Harb

42.     Ebu Seleme

43.     Ebu Sülemî er-Râî

44.     Resulullah (s.a.v)’in kızı Ümmü Gülsüm

(Zürkânî) “Şerhu’l-Mevâhib”de İbn Dihye’den naklen bunlara şunu da ilave etmiştir:

45.     İyâz

Görüldüğü üzere bu İsrâ’ kıssasını rivayet eden kimselerin toplamı, 45 sahabiye ulaşmaktadır.

(Sehâvî’nin) “Fethu’l-Muğîs” adlı eserinde geçtiği üzere; Hâkim der ki: “İsrâ’ hadisinini, mütevatir olması da bu cümledendir.Hz. İdrîs (a.s.) ise, semanın dördüncü katında bulunmaktadır.”

Bu konuda daha geniş bilgi için onun (İsrâ’ kıssasını rivayet edenlerin) toplamının öncesinde geçen sözüne başvurabilirisiniz.

(Zürkânî) “Şerhu’l-Mevâhib”de konu ile ilgili olarak şöyle der: “Hz. Peygamber (s.a.v)’in Burak[25] üzerinde gece yolculuğu yapması ile ilgili haberler, mütevatirdir.”

Görüldüğü üzere İsrâ’ kıssası, mütevatirdir. Hz. Peygamber (s.a.v)’in Burak üzerinde gece yolculuğu yapması da aynı şekilde mütevatirdir.

* * *

 ﴾258﴿ أُعْطِيتُ خَمْساً لَمْ يُعْطَهُنَّ أَحَدٌ مِنَ الأَنْبِيَاءِ قَبْلِي: نُصِرْتُ بِالرُّعْبِ مَسِيرَة شَهْرٍ وَجُعِلْتُ لِي الأَرْضَ مَسْجِداً وَطُهُوراً فَأَيُّمَا رَجُل مِنْ أُمَّتِي أَدْرَكَتْهُ الصَّلاَةُ فَلْيُصَلِّ وَأُحِلَّتْ لِي الْغَنَائِمُ وَلَمْ تَحُلُّ لِأَحَدٍ قَبْلِي وَأُعْطِيتُ الشَّفَاعَةَ وَكَانَ النَّبِيِّ يُبْعَثُ إِلَى قَوْمِهِ خَاصَّةً وَبُعِثْتُ إِلَى النَّاسِ عَامَّةً 

“Benden önceki peygamberlerden hiç birine verilmeyen beş şey bana^[18] verilmiştir:

1. Ben, bir aylık mesafede (olan düşmanımın içine) korku (düşürmekle) ve yardımla mazhar oldum.^[19]

2. Yeryüzü, bana, mescit ve temiz kılınmıştır. Ümmetimden bir kimse, nerede namaz vaktine yetişirse, namazını hemen (orada) kılsın.^[20]

3. Bana, ganimetler helal kılınmıştır. Halbuki benden önceki peygamberlerden hiçbirine (ganimet) helal kılınmamıştır.^[21]

4.  Bana, (ahirette) şefaat (etme yetkisi) verilmiştir.^[22]

5. Her peygamber sadece kendi kavmine (peygamber olarak) gönderilmiştir. Ben ise bütün insanlığa (peygamber olarak) gön-derildim.”^[23]

Suyûtî (ö. 911/1505) “el-Ezhâr”da bu hadisi şu yollardan getirmiştir:

1.      Câbir b. Abdullah                               

2.      Ebu Hureyre                                     

3.      Hz. Ali                                              

4.      Abdullah ibn Abbâs                            

5.      Abdullah ibn Amr

6.      Ebu Zerr        

7.      Ebu Musa el-Eş’arî

8.      Abdullah ibn Ömer

9.     Sâib b. Yezîd

10.     Ebu Saîd el-Hudrî

Toplam, 10 kişi.

(Derim ki:) (Suyûtî) “Menâhilu’s-Safâ”da bu hadis, adı geçen bu 10 kişiden getirmiştir.

(Münâvî’de) “Feyzu’l-Kadîr”de Suyûtî’den naklettiğine göre; bu hadis, mütevatirdir.

* * *